وبلاگ بوکس احمد حسن پور

تکنیکها و تمرینات بوکس-خبرها-مسابقات- قهرمانان و ...

وبلاگ بوکس احمد حسن پور

تکنیکها و تمرینات بوکس-خبرها-مسابقات- قهرمانان و ...

پاسخ و تبادل نظر با دوستان.

عابس:

ببینم به نظر شما چه ضرباتی رو بیشتر با هم پانچ کنی تاثیر بیشتری داره...؟
بعدشم میخواستم بدونم که بیشتر چه زمانی استیپ بک کنی ماثر تره و ضربه آخره چی بزنم...؟
یه چیز دیگه اینکه ضربه هایی که بیشتر به کیسه یا حریف میزنیم دو ضربه ای پاشه...،سه ضربه ای یا...!؟

واو پسر من چقدر سوال دارم...!!!


ضربات به دو صورت مستقیم و منحنی(هوک و آپر و ...) زده میشه. وقتی شما ضربات مستقیم میزنید حواس حریف به سمت جلو معطوف میشه و وقتی منحنی زده میشه حریف گاردش به طرفین متمایل میشه. از این واکنشهای طبیعی میتوان استفاده کرد. با ترکیب ضربات مستقیم و منحنی میتوان حملاتی موثرتر انجام داد که  در این امر میباید مهارت و هماهنگی لازم را کسب کنید که با تمرین بدست میاد.

برای مثال: > 1-2-3-2 >

فرض کنید هر چهار ضربه را به سر بزنید. ضربه یک و دو گارد حریف را به جلو جمع میکنه و احتمال خوردن ضربه 3(هوک دست جلو) فراهم میشه. و در ادامه که گارد حریف پس از هوک به راست متمایل شد ضربه دو مستقیم و با قدرت میتونه حریف را به سمت نابودی ببره.

حال: اگر 2 آخر را به شکم بزنی به مراتب میتونه موثرتر باشه چرا که گارد و حواس حریف کاملاً به بالا معطوفه و شکم بی دفاعه. یا اینکه ضربه یک را بالا نشون بدی بصورت فریب دادن و دو را به شکم بزنی و ضربه هوک را به سر و 2 آخر را باز به شکم بزنی. حریف نمیتونه در یک حمله همه جای بدن را کاور بده. پس باید برای گیر انداختن نقطه ای بی دفاع از بدن حریف هوشیار بود و برایش نقشه کشید.

مورد بعد در رابطه با استپ بک ((stepback که به معنی گام برداشتن به عقبه. (اگه منظور خاصی نداشته باشید که من متوجه نشده باشم). گام برداشتن به عقب روی ضربه حریف انجام میشه. وقتی حریف ضربشو پرتاب کرد شما یک گام به عقب میکشید(به عقب سُر میخورید) و مشت حریف با هوا برخورد میکنه. حریف باید با انرژی خودش مشتش را برگردونه و یا اینکه باید ضربه بعد را بزنه و به حمله ادامه بده. همین امر فضای زمانی برای تصمیم به عمل و نوع پاسخ شما فراهم میکنه.


مورد سوم که تعداد ضربات در هر ترکیب نیز پاسخ شما پیشتر داده شده. برای دیدن آن از منوی موضوعات وبلاگ/تکنیکهای بوکس- ده روش کیسه زدن را مطالعه کنید.

یا از اینجا وارد شود.   ده روش کیسه زدن

کلیپ و یدئوی تمرین با کیسه دوسرگیر Double end bag training



محتوای این ویدئو:

  • کیسه دوسرگیر مابین کیسه سرعت(گلابی) و کیسه سنگینه، البته بیشتر متمایل به سرعته.
  • ضربات را نباید با قدرت زد.
  • این تمرینی است برای دقت ضربات نه قدرت.البته دقت ضربات قدرت را نیز افزایش میده.
  • تلاش کنید تا کیسه را در محدوده دیدتون و تحت کنترل نگه دارید.
  • ضربات را مداوم و با ریتم بزنید و از آهسته به سمت سرعت و قدرت انجام بدین.
  • دو ترکیب ضربات< 1.1.2 و 2.2.1< از تمرینات پایه و ابتدایی برای این کیسه است.
  • میتونید مابین ضربات جابجا بشید.

برای دانلود فایل کلیک کنید- حجم فایل 25.5 مگابایت

 

یادداشت دوستان-بوکس خوبه یا بده؟

رضا گفته:

سلام.ضمن تشکر از وبلاگ بسیار خوب و مفید شما و با عرض خسته نباشید، میخواستم بپرسم در کل بوکس چه ورزشیه؟آیا برای پیری عوارضی به دنبال داره؟من تازه بوکس شروع کردم ولی بین دو راهی ادامه و ترک این ورزش قرار گرفتم چون از بس در سایت ها ازین ورزش بد تعریف شده.شکستگی بینی و فک و یا بیماریهای عصبی و ضربه های مغزی.میخواستم بپرسم نظر شما با ارائه دلایل منطقی برای ادامه این ورزش چی میتونه باشه؟مرسی و متشکر


سپاس و درود خدمت دوست گرامی رضا.

بذار با این حدیث مشهور شروع کنم که هر ورزشی مزیتها و در کنارش آسیبها و عوارض خودشو داره.

برای مثال کسانی که در رشته شنا فعالیت میکنند زود دچار پوکی استخوان میشوند.

 اما برخی ورزشها بصورت مبارزه ای هستند و خشونت در آن عادیست و آسیب هم تا حدودی معمولیست. مثل بوکس- بودوکای- موی تای - تکواندو و ...

برخی ورزشها توپی هستند. برخی فکری مثل شطرنج و ...

  • تعادل و کارایی ورزش : در بین ورزشهای مبارزه ای بوکس از همه متعادلتر و منطقی تر و دوستانه و کم خشونت تر است. نه بخاطر اینکه من طرفدار بوکس هستم بلکه از مقایسه با دیگر ورزشهای رزمی میتوان به این عقیده رسید. اول اینکه هر بوکسر با دستکش مبارزه میکند. نه خود آسیب میبیند و نه حریف. اما اگر بخواهد اسیب بزند میتواند. در ورزشهای دیگر نظیر کاراته و تکواندو یا موی تای ضربه ها با دست خالی یا بانداژ است، و یا در ورزش ام ام ای خشونت زیادی و با کمترین امکانات ایمنی صورت میگیرد.در ورزش بوکس علاوه بر اینکه ضربه ها کارا و میتواند کشنده باشد اما در رقابتها و تمرینات کمترین اسیب دیدگی را دارد. بوکس آماتور را به 3 راند کاهش داده اند و برای مشتها امتیاز در نظر گرفته شده و با این سیاست آسیبها نیز کاهش یافته.
  • المپیکی بودن این ورزش. معمولاً ورزشهایی به رقابتهای المپیک راه داده میشوند که جنبه انسان دوستی و رقابتجویی بیشتری داشته باشند و البته خشونت کمتر. امروزه بجای جنگ بین ملتها ورزش نقش نبرد را بازی میکند اما در فضایی مساوی عادلانه و کنترل شده با قوانینی واحد.
  • بحث روحی روانی: محبت و عاطفه را اگر بعد مثبت روح انسان در نظر بگیریم به قطع خشونت نیز بعد نفی خواهد بود. اگر بعد منفی به اندازه بعد مثبت باشد انسان به سمت  بی تفاوتی و خنثی بودن میل میکند. هرچه انرژی منفی در انسان بیشتر شود لطافت و نوع دوستی کاهش میابد و خشونت زیادتر میشود و بلعکس. پس ما نیاز داریم خشونت خود را جایی تخلیه کنیم. اما کجا؟ جایی که بیشترین ایمنی و کمترین آسیب را در بر داشته باشد. شما با مشت زدن به کیسه بوکس هم میتوانید خود را تخلیه کنید. یا دویدن و خسته شدن. مبارزه بوکس که برای تخلیه خشونت و انرژی های منفی بسیار عالی است. فشارهای کار و زندگی. مشکلات و کمبودها و از همه بد تر دیدن ضعف و ناراحتی عزیزان، انسان را پر از درد و غصه و رنج میکند و این رنجها باید جایی تخلیه شود. جایی که نه خود آسیب ببینی نه دیگران. یا این آسیب دیدگی به کمترین حد خود برسد.
  • مبارزه یک مبارزه است: نیازی نیست خیلی زود وارد مسابقات سنگین شوی. اگر با حریفان سبکتری روبرو شوی به طبع آسیب کمتری میبینی.در ضمن شما روبروی کسی قرار گرفته اید که میدانید باید یکدیگر را هدف قرار دهید.مثل فوتبالیستها ضربه ارنج توی سر یا شکم و یا از پشت پای شما هدف قرار نمیگیرد. یا مثل کاراته کارها رقابت تحمل دردنیست و یا نیازی نیست طعم تلخ ساق به ساق شدن در موی تای، تکواندو، کیک بوکس و ... را تجربه کنی. کافیست گارد خود را بالا نگهداری تا در امان بمانی. بدن انسان براحتی در مقابل ضربات واکنش نشان میدهد و تحمل پذیر میشود. ضربات مشت بوکسرها کشنده است اما برای یک فرد عادی نه برای یک مبارز. البته من در مورد بوکس آماتور حرف میزنم و باشگاههایی که در ایران هستند همه از همین قوانین پیروی میکنند و باید بکنند.
  • آسیب دیدگی در بوکس: من فقط به یک سخن از اسطوره بوکس جهان محمد علی(کاسیوس) کلی بسنده میکنم: ازش پرسیدند آیا بیماری شما بخاطر مشتهای که خورده اید است؟ در پاسخ گفت: اگر بخاطر مشتها بود میباید هالی فیلد و جو فریزر و هنری کوپر و جانی یانگ و دیگران دچار این بیماری میشدند که مشتهای مرا خورده اند.
    در بین بوکسر های جهان دو نفر تا کنون که محمد علی بیماری پارکینگسون گرفته و مایک تایسون نیز بخاطر خشونت زیاد و قانون شکنی و تجاوز به زندان افتاده که به عنوان بیماری عصبی نام برده میشود. این ربطی به ورزش ندارد انسانها در هر زمان و مکان بیمار میشوند و یا راه درست زندگی را گم میکنند. عده ی زیادی از مردم در زمان کهولت دچار بیماری پارکینگسون میشوند در حالی که بوکسر نیستند و ساید اصلن ورزشکار هم نباشدند. اما  ورزش بوکس تاریخی بیش از هزار ساله دارد و تا به امروز شاهد تحولات زیادی بوده و خواهد بود. یکی از این تغییرات متحول شدن قوانین با هدف فاصله گرفتن از خشونت و آسیب دیدگی و پرورش روحیه جوانمردی است.

امیدوارم توانسته باشم به شما رضای عزیز کمکی کرده باشم.

سپاس از شما.

یک رینگ مناسب باشگاه کوچک شما

ساختن رینگی با بیشترین کاربرد و کمترین هزینه و با کمترین سطح اشغال فضا.

رینگی که میخام معرفی کنم بسیار ساده و ارزون که فیت باشگاهای کوچیکه. این رینگ فضایی برابر 36 متر مربع به خودش اختصاص میده و نیازی به فونداسیون هم نداره.  در زمانی واحد 18 نفر میتونن داخل و اطرافش تمرین کنند. ابعاد این رینگ 6 در 6 متره . امکان نسب  16 کیسه بوکس سنگین و دوسر گیر دور تا دور رینگ وجود داره که بیشترین کاربری در کمترین فضا را به شما میده. مناسب برای باشگاه های کوچیکه و روی زمین صاف قرار میگیره.


برای مشاهده سایز بزرگ بر روی عکس کلیک کنید

آیتمهای مورد نیاز برای ساخت این رینگ:

  • 4 عدد ستون گوشه ها (2تا سفید یکی آبی و یکی قرمز)
  • 4عدد ستون نگهدارنده قاب
  • 16 عدد تیر 3 متری برای قاب اصلی
  • 3 ردیف طناب با روکش رنگی(آبی، سفید، قرمز) طول هر ردیف طناب18متر جمعاً 54 متر + روکش
  • 6 عدد بست دوسر طنابها
  • 12 عدد طناب یا گیره نگهدارنده رینگ
  • 12 عدد حلقه متصل شده به ستونهای 4 کنج
  • 4 عدد بالشتک برای کنجها(2تا سفید، یکی قرمز و یکی آبی)
  • 8 عدد اهرم کمکی اتصال قاب پایین با ستون کنجها
  • 8 حلقه نگهدارنده کیسه بوکس یا دوسر گیر در هر ضلع(جمعاً 32 عدد)

ارتفاع رینگ با در نظر گرفتن قد افراد از 1.60 متر تا 1.90 متر و همچنین با فرض نسب کیسه ها (قطر 40 سانت و ارتفاع 120 سانت و طول آویز کیسه 40 سانت)  260سانتیمتر مناسب است.

مقطع مورد نظر از پروفیلهای مربع استفاده کنید. پروفیل 6در 6 و یا 8در8 میتوانید استفاده کنید. پروفیل مناسب 6در6 و با ضخامت 6 تا 8 میلیمتر است.

فقط برای جلو گیری از حرکت احتمالی، آن را با پیچ یا بولت یا بست به زمین محکم کنید.


امیدوارم مفید بوده باشه. برگرفته از: http://www.titleboxing.com/

پاسخ به نامه های دوستان

دوستی فرموده:

با سلام و خسته نباشید
پسر من 10 سالش است و حدود یکماه است که به ورزش بوکس می رود البته هفته ای سه جلسه. مربی از پسرم خواست تا با فردی که سنش حدود 14 الی 15 سالش است و تقریبا قد و وزنشان یکسان است روی رینگ رفته و با هم مبارزه کنند و این در حالی است که سومین جلسه است که دستکش بوکس استفاده می کنند. بعد من دیدم که عین دو نفر که در خیابان دعوا می کنند همدیگر را مشت می زنند و بعضی موقع پسرم یادش می رفت گارد بگیرد و حریفش می زد از صورتش.
آیا چنین کاری درست است
درست مثل اینست که دو نفر که تازه کار هستند با هم شمشیربازی مبارزه کنند و احتمال دارد به همدیگر صدمه بزنند.
در اینجا ممکن بود یکی از آن دو به چشم طرف مقابل ضربه می زد یا اینکه به فک آن آسیب می رساند و یا به قول مربیش مکن بود از رینگ به بیرون پرت شود
من ماندم چرا مربی اینکار را کرد
لطفا راهنمایی کنید چون من افراد بزرگسال را می بینم به طور مرتب تکنیک یاد می گیرند ولی با هم مبارزه نمی کنند به نظر می رسد مبارزه وقتی درست است که فرد به تمامی تکنیکها آشنایی کامل داشته باشد و حداقل از خودش دفاع کند
البته بعد از باشگاه پسرم گفت با ضربه حریف که به سرش خورده بود سرگیجه گرفته بود.
لطفا راهنمایی کنید
با تشکر فراوان


در پاسخ به این دوست گرامی: در ورزش بوکس تا آنجا که من بخاطر دارم چنین کاری مردود است.

بچه ای که تازه وارد بوکس شده باید آموزشهای لازم را ببیند. مراحل این آموزش  چنین است:

  • ایستادن در بوکس
  • انتقال وزن
  • جابجا شدن
  • ضربه زدن
  • چرخیدن
  • دفاع کردن(رد کردن و سد کردن با دست و  یا اسلیپ کردن)
  •  سایه بوکس
  • و در آخر هماهنگی

این مراحل حداقل دو یا چند ماه به طول می انجامد. پس از این مراحل که زیر نظر مربی باید انجام شود تا بوکسر به یک تناسب و هماهنگی نسبی دست یابد. سپس به اولین مبارزه میرسد. اولین مبارزه برای یک شخص تازه کار نقشی حیاتی دارد. معمولا مربی ها برای بالا بردن شهامت و روحیه بچه ها اولین مبارزه را با یک حریف قوی تر و با جثه ای بزرگتر ترتیب میدهند و البته با سیاستی که بچه پیروز شود و یا بازنده نشود و مربی نیز پس از بازی با تذکر به ایرادات بچه او را عالی و دور از انتظار معرفی میکند که روحیه و سطح انگیزش او را بالا ببرد. مربی به نسبت تمریناتی که بچه ها انجام میدهند میداند که کدام به سطحی از آمادگی رسیده و توان مبارزه را دارد و سپس برای او مبارزه اما در شرایط کنترل شده ترتیب میدهد. به عنوان مثال بوکسر تازه کار را با یکی از ارشد ها یا کارکشته ها روبرو میکند تا مبارزه جنبه احساسی و رقابتی پیدا نکند.

اما طبق گفته این دوست عزیز، مبارزه ای با این شدت برای بچه 10 ساله ای که تنها یک ماه است که آموزش میبیند و بدور از آمادگی لازم، یک ریسک بزرگ و یک حرکت 100% غلط است. شاید مربی با هدف از بین بردن ترس بچه  این کار را انجام داده. اما حفظ سلامت فرد با هر سن و سالی از مهمترین مواردی است که در هر باشگاه یا مسابقه ای مد نظر فدراسیون است. بوکس ما بوکس آماتور است و با کسب امتیاز پیروزی حاصل میشود. و نیاز مند تکنیکها و تاکتیکهای لازم است. وحشی گری و درنده خویی در ورزش معنایی ندارد. این در حالی است که IABA ( فدراسیون جهانی بوکس) با تلاشهای زیاد بوکس حرفه ای و نیمه حرفه ای را نیز زیر چتر خود آورده تا بتوان ورزشها را به سمت خشونت کمتر و قانونمندی و هدایت کند.

اتفاقی نظیر این برای یکی از شاگردان خودم افتاد. بینی یکی از تازه واردها در تمرین باشگاهی شکست و این باعث شد پس از یک ماه از ورد او به بوکس برای همیشه باشگاه را ترک کند.

* من به شخصه با شما هم عقیده ام و فکر میکنم بچه شما در این حد آموزش نباید مبارزه ای با این شدت انجام میداده و برای این نوجوان بهتر است تمریناتی مانند: سایه بوکس، کیسه سنگین، کیسه دوسر گیر، و میت انجام بده تا به هماهنگی و خبرگی نسبی دست پیدا کنه.


نظر شما در این مورد چیست؟